Αγαπητοί γονείς,
όλοι γνωρίζουμε ότι το παιχνίδι είναι συνώνυμο της παιδικής ηλικίας και όλοι θα συμφωνήσουμε ότι είναι δύσκολο να φανταστούμε παιδιά χωρίς να παίζουν.
ευχαρίστηση Η ζωή είναι ένα παιχνίδι για το μικρό παιδί. Το παιχνίδι είναι ζωτικής σημασίας για αυτό. Μέσα από το παιχνίδι ανακαλύπτει και οικειοποιείται τον κόσμο. Όταν παίζει, ζει πλήρως, έντονα. Δεν έχει αντίληψη του χρόνου και ζει μόνο στο παρόν. Του αρέσει να παίρνει το χρόνο του, να ζει στο ρυθμό αυτού που του κινεί το ενδιαφέρον και να χαίρεται τη στιγμή.
Για τους ενήλικες, τα παιχνίδια θεωρούνται συχνά ως χάσιμο χρόνου. Θεωρούνται μόνο μια χαλάρωση, μια ψυχαγωγική δραστηριότητα. Οι περισσότεροι ενήλικες δεν γνωρίζουν τη σημασία του παιχνιδιού στην ανάπτυξη ενός παιδιού.
Αντίθετα, το παιχνίδι είναι απαραίτητο για να βοηθήσει το παιδί να χτίσει την προσωπικότητα και την ταυτότητά του.
Το παιχνίδι συμβάλλει στη γνωστική και συναισθηματική ανάπτυξη, στην ανακάλυψη του εξωτερικού κόσμου και των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων.
Το παιχνίδι είναι ο πιο φυσικός τρόπος για να αναπτύξει κανείς τη νοημοσύνη και τις δεξιότητές του, τόσο χειρωνακτικές όσο και πνευματικές. Διευκολύνει το παιδί να κατανοήσει και να συλλάβει τον κόσμο γύρω του. Του επιτρέπει επίσης να δουλέψει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του.
Το παιχνίδι το βοηθά να διαμορφώσει αντίληψη για το σώμα του, ν΄ αποκτήσει την εικόνα σώματος, ν΄ αναπτύξει τις κινητικές του δεξιότητες.
Ψυχολογικά το παιδί μέσα από το παιχνίδι εκφράζει τα συναισθήματά του, μαθαίνει να διαχειρίζεται τους φόβους του και καταλαγιάζει το άγχος που μπορεί να νιώθει.
΄Oταν είναι ακόμα μωρό, παίζει με τα διάφορα μέρη του σώματος του, ανακαλύπτει αισθήσεις που δραστηριοποιούνται, περιεργάζεται αντικείμενα και σχήματα που βρίσκονται γύρω του. Μπορεί να διασκεδάζει με μια μπαλίτσα που κινείται με ενα κατοικίδιο που τρέχει.
Τα απλά χαμόγελα μεγαλώνοντας γίνονται ξεκαρδιστικά γέλια. Ήχοι διάφοροι, κινήσεις τραγούδια, ακατάληπτοι φθόγγοι, μια κουδουνίστρα ένα χαλάκι αφής, όλα υπάρχουν στην υπηρεσία της διασκεδαστικής του εξερεύνησης και έκφρασης
Το παιδί όσο και να φαίνεται παράξενο, έχει τη δυνατότητα να ρυθμίσει τη δική του ελεύθερη δραστηριότητα. Αν βαρεθεί, θα μας στείλει σήματα για αλλαγή δραστηριότητας και ανάγκης αλληλεπίδρασης μαζί μας. Αρκεί να είμαστε ικανοί ν αφουγκραστούμε τις ανάγκες του και να συντονιζόμαστε με αυτές.
Αυτό που είναι χρήσιμο να γνωρίζουν οι γονείς, είναι ότι όσο σημαντική και τροφοδοτική είναι η στιγμή που παίζουμε με ένα παιδί με τρόπο ανάλογα του εξελικτικού σταδίου που βρίσκεται, άλλο τόσο σημαντικό είναι να του επιτρέπουμε να ασκήσει γαλήνια αυτή την ελεύθερη δραστηριότητα που επιλέγει κάθε φορά. Μπορεί να είναι μια ακατάσχετη ακαταλαβίστικη φλυαρία μπορεί να είναι μια προσπάθεια με ΄ενα παιχνίδι, μπορεί απλά να περιεργάζεται στη φύση κάτι που του τραβά την προσοχή.
Το παιχνίδι πέρα από τα οφέλη που προαναφέραμε, συμβάλλει στην κοινωνικοποίησή του περνώντας από το ατομικό, στο δυαδικό και αργότερα στο ομαδικό παιχνίδι.
Τα συλλογικά παιχνίδια δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά να ενταχθούν σε μια ομάδα και ν΄ αλληλοεπιδράσουν μεταξύ τους. Να βρουν την θέση τους στην ομάδα να διεκδικήσουν νά συνεργαστούν. Μεταξύ άλλων, το παιχνίδι επιτρέπει στο παιδί να ανακαλύψει και να μάθει ενώ διασκεδάζει.
Ας μην ξεχνάμε το ό,τι δίνει χαρά σ΄ένα παιδί είναι καλό για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του. Το παιχνίδι, το γέλιο, η διασκέδαση, το κύλισμα στο έδαφος, η αναρρίχηση, το τρέξιμο είναι απαραίτητα και ωριμάζουν τον εγκέφαλο. Σε αυτές τις στιγμές εκκρίνεται μια ουσία που ονομάζεται BDNF (Νευροτροφικός παράγοντας που προέρχεται από τον εγκέφαλο). Αυτό το BDNF είναι ένας νευρωνικός αυξητικός παράγοντας που εμπλέκεται στον πολλαπλασιασμό, την επιβίωση, τη διαφοροποίηση των νευρώνων και των συνδέσεών τους. Με λίγα λόγια θεωρείται σημαντική πρωτεΐνη που επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου καθώς και το περιφερικό νευρικό σύστημα.
Παίξτε άφοβα λοιπόν με τα παιδιά δεν είναι χάσιμο χρόνου, είναι επένδυση στην ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη και στον τρυφερό συναισθηματικό δεσμό που θα δημιουργηθεί ανάμεσα σε εκείνο και σε εσάς σαν γονείς.
Αυτό το τελευταίο είναι απαραίτητο για την διαμόρφωση μελλοντικά ενός ισορροπημένου ψυχο συναισθηματικά ενήλικα με τάση για μάθηση και εσωτερική ασφάλεια.
Ελπινίκη Πομόνη
MSc Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Μέλος ΣΕΨ & Efpa
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος.Νόμος 2121/1993 και Νόμος 3057/2002, οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
